استاد محمد نوری
جان مریم چشماتو واكن، منو صدا کن / شد هوا سفید، در اومد خورشید / وقت اون رسید كه بریم به صحرا / وای نازنین مریم
جان مریم چشماتو واكن منو صدا كن / بشیم روونه، بریم از خونه / شونه به شونه، به یاد اون روزها / وای نازنین مریم
باز دوباره صبح شد، من هنوز بیدارم / كاش می‌خوابیدم، تورو خواب می‌دیدم / خوشه غم توی دلم زده جوونه دونه به دونه / دل نمی‌دونه چه كنه با این غم / وای نازنین مریم
بیا رسید وقت درو، مال منی از پیشم نرو / بیا سر كارمون بریم، درو كنیم گندمارو / بیا رسید وقت درو، مال منی از پیشم نرو / بیا سر كارمون بریم، بیا بیا نازنین مریم، نازنین مریم
باز دوباره صبح شد من هنوز بیدارم / ای كاش می‌خوابیدم، تورو خواب می‌دیدم / خوشه غم توی دلم زده جوونه دونه به دونه / دل نمی‌دونه چه كنه با این غم / وای نازنین مریم، وای نازنین مریم / وای نازنین مریم
وای گل سرخ و سپیدم کی می‌آیی؟ / بنفشه برگ بیدم کی می‌آیی؟ / تو گفتی گل درآید من می‌آیم؟ / وای گل عالم تموم شد کی می‌آیی؟
...
شاعر : محمد نوري
به ياد استاد
به ياد صداي ماندگار ناي نايي گل
ناي نايي گل ...........
سر خونه دلُم / لونه غمُم / ياد او نشسته / ياد تِسمه و تفنگ / قِطار فشنگ / ماديون خسته ...
لالاي لاي / آخ لالاي لاي / بخواب نقل و نمكدون / بخواب غنچه زمستون
الان پشت شيشه ها / روي چينه ها / گربهِ بيداره
صدايْ چراخاي گاري / پاي فراري / پشت اون ديواره
لالاي لاي لالاي لاي بابات گرم شيكاره برات سوغاتي مي آره
كره اسب زين طلا / عروس صحرا / پري بيابون
ياد خونيِ شيرا روي شونه هاش افتاده پريشون
لالاي لاي گل انار / مونده يادگار / از باباي پيرت
كه يك شو / به كوه و دشت / رفت و برنگشت / منو كرد اسيرت
براش مهتوِ عيوون / كبك كوهستون / گريه كردن از غم
...
می رسد از دور ، صدای ساز مرد چوپان
صدا ، صدای مهتاب
...
وای به سرزمین خورشید شکوه لاله ها چه زیباست...
ای ایران ایران ، دور از دامـــان پــاکت دســــت دگـــران ، بـــد گـــهـــــران
ای عشق سوزان ، ای شیرین ترین رویای من ، تو بمان ، در دل و جان
نوری در تهران زاده شد و در جوانی آواز را نزد خانم اولين باغچه بان و تئوری موسیقی را نزد سیروس شهردار و فریدون فرزانه، اساتید هنرستان عالی موسیقی، فراگرفت.
نوری در کنار تحصیل در رشته ادبيات زبان انگليسي و رشته نمايش، آواز ايراني را نزد اسماعيل مهرتاش آموخت. بعد از آن نزد اساتید هنرستان عالي موسيقي « سيروس شهردار» و « فريدون فرزانه و مصطفي پور تراب» رفت و از آن‌ها تئوري موسيقي، سلفژ و نوازندگي پيانو را فراگرفت. آواز كلاسيك را نزد ئولين باغچه بان و فاخره صبا آموخته و شیوه آوازی خود را با تاثیر از استادانی چون حسین اصلانی، ناصر حسینی پیدا کرد و رفته رفته به شیوه منحصر به فرد خود دست یافت. شیوه‌ای که به سختی می‌توان آن را در زیر شاخه‌ای از شاخه‌هایی چون پاپ، کلاسیک و... گنجاند.
اجرای ترانه‌های مختلف محلی آذري، گيلكي و شيرازي و... او همچون «جان مریم»، «شاليزار»، «واسوونك»، «جمعه بازار» و... به لحاظ احساس و لهجه در نهایت زیبایی و استادی است.
وی به لحاظ پایبندی به اخلاقیات و پرهیز از دروغ و فریب به جایگاه والایی در بین مخاطبان و در اجتماع دست یافت. در سال ۱۳۸۵ او به عنوان چهره ماندگار موسیقی انتخاب و معرفی شد.
استاد صبح امروز(9 مردادماه) برای چندمین بار در بیمارستان بستری شد، اما ساعاتی پیش خبر درگذشت وی ازسوی همکاران وی تایید شد.
يادش گرامي...
ای ایـــران ایران ، گـلزار ســـبــــزت دور از تـــاراج خــزان ، جـــــور زمــــان
ای مهر رخشان ، ای روشـــنـــگر دنــــیای مــــن به جــــهان ، تو بـــمان
...
برگرفته از
:و چند وبلاگ ديگر
نصرت درویشی
نصرت درویشی
