آي ميم مادر ستانان / آي ضعيفان زمان / ولگرداني همچو سگان

بر لاشه معرفت در پي استخوان؛ / آي نابرده از انسان هيچ نشان، / انصافتان كجاست؟
آي بي ريشه هاي نادان، / اوفو به قدرتي كه مي كشاندتان بي امان؛
آي كمي خوي مردي مانده در جهان / رمقي مانده براي محاكمه متمولان... متمولان قدرت !